nummmmmertjeeeee 2

Hallo allemaal, daar zijn we weerrrrr… Het heeft even geduurd maar het is ons toch gelukt om een stuk (je) te typen. Met ons gaat het in ieder geval goed, de brandwonden van Eef zijn mooi aan het weg trekken en de pijn in der buik ( tussen der ribben ) is ook zo goed als weg!

Vanaf Townsville zijn wij door gereisd naar het zuiden richting Ayr. Dit ligt zo’n 100km zuidelijker. Een klein plaatsje daar onder ligt Home Hill. Hier hebben wij een mooie Comfort stop gevonden (gratis). Toilet, douche, keuken en dergelijke waren aanwezig. Naast de plekken lag een redelijk verlaten spoor. In 3 uur tijd 1 trein voorbij zien komen. Helaas bleek dit in de avond en nacht een druk spoor te zijn zonder spoorwegovergang signalen. Hierdoor moest elke trein die langskwam toeteren… daar ging onze nachtrust. Volgende morgen verder gereden richting Bowen. Een plaats waar we veel over gehoord hadden en dus ook verwachtingen van hadden. De reis daarnaar toe heel veel dode beesten (vooral kangoeroes) langs de kant van de weg zien liggen. Bij Bowen aangekomen een paar mooi stranden en uitzichtpunten gezien. In het centrum opzoek naar internet want we zijn nog steeds op zoek naar een baan! Na heel wat mailtjes en telefoontjes hebben we dan eindelijk iets gevonden. Mango’s plukken. Sylvester zou een week lang meloenen kunnen tillen en daarna zouden we dan samen mango’s kunnen plukken tot het eind van het jaar. Nog heel even gewacht met bevestigen want we hadden nog meer open staan. Die middag toch besloten om door te rijden naar Airlie Beach. Bowen was minder dan we verwacht hadden en de volgende bestemming was wat meer wat we zochten. Dag later vroeg op want we werden opgehaald door een bus die ons naar de haven zou brengen. Met de boot hebben we Whitsunday’s bezocht. Het was een beetje bewolkt deze dag, toch waren de stranden en de zee super om te zien!! Nog een kleine wandeling gemaakt op het eiland naar een uitzichtpunt over het strand en na 2 uur ongeveer weer terug op de boot en naar het vaste land. Volgende dag weer de auto in en richting Mackay. In 1 van onze boeken/folders kwamen we een stuk tegen over een Rainforestfly. Opgezocht en daar aangekomen bleek het alleen op afspraak te kunnen. Bij het wegrijden werden we geroepen door een vrouw die uit het bos kwam lopen. Ze vertelde ons dat we toch de Forestfly konden doen. Even een broodje gegeten en op pad. Wandeling naar boven en aanhaken. 230 meter was de eerste vlucht door het hoge bos maar vooral tussen de vleermuizen door. Links, rechts, onder en boven, overal hingen ze en vlogen ze. Je kon je eigen tempo bepalen tijdens de rit waardoor je ook de baby vleermuizen goed kon zien. Na de 230 meter was er nog een kleinere vlucht van 150 meter ongeveer. Hele leuke ervaring zo door en langs de vleermuizen vliegen. Van Mackay naar Rockhampton gereden en dag er na door naar Yeppoon.
In Yeppoon op een zeer leuke en mooie camping 3 dagen overnacht. Vanuit daar zijn we met de boot naar Keppel Island gevaren. Gelukkig had Eef der reis pil genomen anders hadden we de boot schoon moeten maken. Maar alsnog was het een vreselijke boot tocht door grote golven en arco. Aangekomen op het eiland… zie je bomen en strand. Even bij gekomen van de boottocht en daarna gezocht naar een pad die ons naar een verhuurtent zou kunnen brengen. Na wat verlaten appartementen en restaurants was er gelukkig aan het eind van het pad eentje open die ons de snorkelset kon verhuren. Gevraagd waar we het beste heen konden om te snorkelen waarop de man achter de bar ons vertelde dat we het beste een stukje over de rotsen konden lopen en op de hoek het water in konden duiken, of 15 minuten een pad volgen. Tja de Hollanders kiezen natuurlijk de moeilijkste weg. Dat hebben we geweten ook. Na onze eerste snorkel plekje waar nog niet heel veel te zien was besloten wij om wat verder te lopen/klimmen over de rotsen tot aan het volgende strand. Syl had begrepen van de barman dat er na de volgende bocht over de rotsen 1 van de betere plekken was om te snorkelen. Hiervoor moesten we een aardig stukje over de rotsen klimmen en klauteren. Halverwege was er een gedeelte waar je iets door het water heen moest, nou is dit normaal gesproken geen probleem maar omdat we een tas vol met spullen (camera, paspoort, porto etc) mee hadden bracht dit toch enige uitdaging met zich mee. Eef besloot zich als een worm door een speelt boven langs te kruipen en Syl dacht dat hij wel even door het water kon tot aan de knieën.
Uiteindelijk bleek de worm actie toch het beste te zijn. Het waterplan nam namelijk ook wat krassen en wonden met zich mee op de benen.
Na een klimparcours van ongeveer 1,5 uur eindelijk op het volgende strand aan gekomen. Bij de bar met ons nog wel even medegedeeld dat er ook een strand was waar haaien gezien waren. Mede door de wonden/bloed vonden wij het toch maar een fijn idee om het volgende strand op te zoeken vanwege de haaien. Trappetje gevonden waar wij dachten dat dit het pad was van 15 minuten weer terug naar het eerste eiland. Maar helaas het trappetje bracht ons naar een ander strand waar geen voetstappen te zien waren in het zand.
Halverwege het strand geen ander trappetje gevonden en maar besloten om de heuvel met brandend zand op te lopen opzoek naar een uitkijkpunt. Geiten hebben we wel gevonden maar een fatsoenlijk pad terug naar het begin was nergens te bekennen. Er waren 2 opties: of over het hete zand/takken over heuvelachtig landschap terug lopen of over die ******** rotsen weer terug proberen te komen. Er zat namelijk redelijk wat haast nog bij. De boot zou over 2 uur vertrekken. We hadden geen idee hoelang het over het land zou duren dus besloten we de rotsen route terug te nemen. Na wat gevloek, kapotte slippers, schrammen, bloedhete zon en nog een klein slokje drinken hebben we dit avontuur overleeft en op 15 minuten voor vertrek aangekomen op het juiste eiland de spullen nog in kunnen leveren en de boot weer op gegaan. Gelukkig was de terug weg op de boot beter te doen dan heen. Kortom groot avontuur met mooie stranden voor ons alleen. Helaas hebben we weinig van het de onderwaterwereld kunnen zien.

Na een goed uitgeslapen nacht door gereden richting Gladstone. Hier heeft Eef nog even de hellingproef moeten doen toen ze op de steile helling moest stoppen vanwege een andere auto. Gladstone verder voorbij gereden naar Boyne Island omdat er bij Gladstone weinig plekken waren om te overnachten. 1 nacht door gebracht in Boyne Island en door naar Bundaberg, Hier konden we zoals iedereen ons vertelde wel werk vinden op een Farm. Na wat navraag bij (working)Hostels bleek dat als wij wilde werken op een farm dit allemaal geregeld werd in combinatie met een verblijf in zo’n working hostel. Na wat overleg toch dan maar besloten om te gaan overnachten in een working hostel. Dit omdat je via een hostel meer zou kunnen verdienen dan als je zelf op een farm zou gaan werken. Helaas zijn wij er na een dag al achter gekomen dat dit niet de juiste keuze was. Van 1000 dollar in de week pp werd dit bij het 2de gesprek al 500 tot 800 dollar waar bij wij dachten van ok dit kan nog. Op onze eerste werkdag (begonnen om 3 uur snachts) kregen wij te horen dat we maximaal 300 tot 500 dollar maar konden verdienen. Hierbij kwam ook nog dat we 160 dollar pp voor het hostel moesten betalen. Hier zouden we dus bijna niks aan overhouden. Die middag dan maar ook meteen besloten om dit werk niet te gaan doen. Na wat gesprekken met de huisbaas (die niet echt aardig was) werden wij verplicht om 2 weken te blijven anders zouden we onze borg niet terug krijgen. Dus gekozen om weg te gaan en helaas veel geld te hebben verloren aan iets waar we niks voor terug kregen. Die avond laat nog het Hostel verlaten en op een parkeerplaats geslapen. Half 7 de volgende morgen werden wij wakker gemaakt 2 mannen die ons vriendelijk verzochten om binnen 5 minuten deze plek te verlaten omdat hier niet overnacht mocht worden. Na een dag van veel internetten toch redelijk wat sollicitaties verstuurd. Eind van de dag besloten om Bundaberg te verlaten om een andere plek te zoeken waar we wel geld kunnen verdienen.
Oja 1 positief ding aan Bundaberg: We zijn op een avond naar het strand (Mon Repos Beache) geweest om te zien hoe schildpadden vanuit de zee het strand op komen om vervolgens te nesten(eitjes in een zelf gegraven kuil te laten vallen van 60cm diep) dit waren ongeveer 100 eitjes. Na het nesten werd de kuil door de schildpad zelf weer dicht gemaakt en volgde de wandeling de zee weer in. Dit was een erg leuke en vooral interessante ervaring.

Die avond nog beland op een camping in Hervey Bay. Een plaatje naast Fraser Island. Na een eerste mooie dag kregen wij bericht van 1 van de sollicitaties die wij verstuurd hebben terug. Wij konden dinsdag 9 december bij een meeting aansluiten om te werken voor een organisatie die geld binnen haalt voor kinderen met kanker. Zo gezegd zo gedaan en aangemeld. We hadden nog 3 dagen te gaan voordat we in Brisbane moesten zijn. Ons plan was om of Lady Elloit Island te bezoeken of Fraser Island. Helaas hebben we beide niet kunnen bezoek omdat die dag het weer om sloeg en het aan 1 stuk door geregend en geflitst heeft. Wel hebben we een aquarium bezocht waar we haaien en schildpadden mochten voeren. Op de weg richting Brisbane hebben we in de vroege morgen ook nog dolfijnen bekeken die uit de zee komen en elke dag daar gevoerd worden door een organisatie.


Op dinsdag 9 december kregen wij te horen dat wij of op straat of in een winkelcentrum met rendiergewei en kleurenlampjes geld op kunnen gaan halen voor het goede doel (Children’s Cancer Institute). Wij hebben in overleg kunnen regelen dat we aan de Gold Coast ons eigen winkelcentrum tot aan de kerst kunnen bemannen. Tot nu toe alle dagen redelijk druk geweest dus ook redelijk veel geld op kunnen halen. Het weer begint eindelijk wat beter te worden na veel regen en onweer de laatste paar dagen. De echte stormen die over Brisbane en omgeving zijn gegaan hebben ons gelukkig niet getroffen.

Tot zover zijn jullie nu weer op de hoogte van onze avonturen in Aussie.

Lache mag, maar niet te veel ;)
Onze glimlach is er in ieder geval nog wel!
De foto’s volgen zo spoedig mogelijk zodat jullie ook zien dat we plezier hebben